- fames
- Fames, famis, f. g. Cic. Faim, Famine.\In fame frumentum exportare erat ausus. Cic. En temps de famine.\Inattenuata manebat fames. Ouid. Qui ne se diminuoit point, Entiere.\Auri sacra fames. Virgil. Execrable avarice.\Compescere famem. Senec. Appaiser sa faim.\Consumit famem in tenera agna. Stat. Le jeune lion perd ou consume sa faim, et se saoule à manger d'un tendron.\Duram famem depellere. Horat. Chasser la faim, Manger.\Enecta fame auis. Cic. L'oiseau affamé.\Explere famem. Cic. Se saouler.\Famem ferre. Catull. Porter, Endurer.\Hians semper fames. Senec. Faim insatiable.\Gazis implere famem. Senec. Saouler l'avarice.\Inextincta fames. Ouid. Insatiable.\Inferre famem ciuibus. Cic. Affamer la ville.\Leuare famem fronde. Ouid. Alleger sa faim en mangeant, etc.\Pellere glande. Tibull. Se saouler de glans, Manger des glans.\Solari famem quercu. Virgil. Manger du gland de chesne.\Soluere famem. Senec. Rompre, ou Oster la faim.\Tolerare famem sitimque. Ouid. Endurer et porter la faim et la soif.
Dictionarium latinogallicum. 1552.